به نقل از «ورزش 3»

رازهای آیتانا برای تبدیل شدن به بهترین بازیکن دنیا

تاریخ انتشار: ۱۶ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۴۶۰۸۵۹

به گزارش "ورزش سه"، 15 ژانویه مراسم انتخاب برترین های سال 2023 فیفا در لندن برگزار خواهد شد و فیفا در این روز 11 عنوان منتخب سال 2023 را اعلام خواهد کرد. یکی از این عنوان‌ها به زن سال برتر جهان تعلق خواهد داشت و سه نفر برای کسب این جایزه کاندید هستند. آیتانا بونماتی، فوق ستاره خط هافبک تیم ملی اسپانیا و بارسلونا، کاندید اصلی دریافت عنوان برترین زن فوتبال جهان در سال 2023 است و حالا فیفا گفت و گوی مفصلی با این ستاره انجام داده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

برنده شدن بخشی از روزمره این فوق ستاره اسپانیایی است، او در سال 2023 موفق شد لیگ قهرمانان اروپا را با بارسلونا فتح کند و همچنین با تیم ملی اسپانیا فاتح جام جهانی شود. بونماتی در هر دو تورنمت، عنوان بهترین بازیکن را از آن خود کرد و حالا او کنار جنی هرموسو که هم‌وطن او است و همچنین لیندا کایسیدو کلمبیایی، سه نامزد نهایی دریافت جایزه بهترین زن فوتبال جهان در سال 2023 شوند. جایزه‌ای که در 15 ژانویه (25 دی) در لندن اهدا خواهد شد.

آیتانا، حس و حالت از اینکه کاندید دریافت عنوان بهترین بازیکن جهان شدی چیست؟
این یک رویای بزرگ بود که حالا درحال تبدیل شدن به واقعیت است. بعد از یک سال حیرت انگیز با بارسلونا در لیگ قهرمانان اروپا و تیم ملی اسپانیا در جام جهانی، حالا نامزد دریافت این عنوان فردی هستم. این باعث غرور و افتخار من است چراکه نشان دهنده سال ها تلاش سخت است. به گذشته نگاه می کنم، به روزهای سختی که گذراندم اما تسلیم نشدم، به تمام تلاشی که از 7 سالگی برای فوتبال انجام دادم. البته این‌ها فقط تلاش من نبود و همه افرادی که در این سال‌ها حامی من بوده‌اند، نقش پر رنگی در این موفقیت دارند. به خاطر کمک آن‌هاست که من الان در این جایگاه هستم.

وقتی به سال 2023 که برای تو بسیار عالی پیش رفته است نگاه می کنی، چطور آن را خلاصه می‌کنی؟
سال گذشته از آن سال‌هایی بود که تکرار کردنش بسیار سخت است. 2023 سال بسیار منحصر به فردی برای من بود، عناوین زیادی را به دست آوردم و قطعا یکی از بهترین سال‌های تمام عمرم بوده است. چالش و اهداف بسیار زیاد دیگری دارم که گاهی باعث می‌شود فرصت لذت بردن از آن چیزهایی که به دست آوردم را نداشته باشم، اما هر لحظه که نفس می‌کشم، بابت همه چیزهایی که در زندگی‌ام دارم حس رضایت و خوشحالی دارم. به خوبی می‌دانم که این افتخارات یک شبه به دست نیامده است، این‌ها نتیجه حجم عظیمی از کار، فداکاری، پشتکار، عزم و جاه‌طلبی هستند که گاهی هم من را به دردسر می‌اندازند چون هیچوقت از خودم راضی نیستم و همیشه به دنبال موفقیت بیشترم.

این جاه طلبی تو را اذیت می کند و گاهی احساس سنگینی می‌کنی؟
نه احساس سنگینی نمی‌کنم، با گذشت زمان موفق شدم آن را مدیریت کنم. جاه طلبی باعث می‌شود شما هرگز از خودتان به حد زیادی راضی نباشید چون چیزهای بیشتری می‌خواهید و به سهم خود راضی نیستید اما در این سال‌ها یاد گرفتم که آن را مدیریت کنم. الان می دانم که گاهی نمی‌شود فوق العاده بود، گاهی فقط کمی از متوسط بهتر هستید و همین هم خوب است چراکه شما یک انسان هستید و قرار نیست همیشه در اوج باشید. قبلا مدیریت کردن این ویژگی کار سختی بود اما حالا در 25 سالگی می‌دانم که به چه شکل آن را کنترل کنم.

این مدیریتی که می گویی حاصل تجربه است یا خارج از زمین فوتبال هم برای آن اقدامی انجام داده‌ای؟
به نظرم این ترکیبی از چند عامل است. همیشه روی جنبه ذهنی و روانشناسی خودم کار کرده‌ام چراکه فکر می‌کنم این چیزی است که همه انسان‌ها به آن نیاز دارند، نه فقط در عرصه حرفه‌ای بلکه در زندگی شخصی، همه ما کمبودهایی داریم که باید روی آن‌ها کار کنیم. از 13 سالگی در جلسات روانشناسی شرکت کردم؛ روانشناسی به من کمک کرد تا خودم را بهتر بشناسم. شناخت خود، پذیرش اشتباهات و درک چیزی که می خواهی آن را تغییر بدهی مسئله بسیار مهمی است. آن لحظه‌ای که به خودت می‌گویی "خب پس من این ویژگی اشتباه را دارم، اما می‌خواهم پیشرفت کنم و این ویژگی برای من مشکل ایجاد خواهد کرد" نشانه ای است که دست به کار شده‌اید. روانشناسی واقعا به من کمک کرده است اما کسب تجربه هم بسیار مهم است. هرچه بیشتر می گذرد شما بالغ تر می‌شوید و با چالش‌های بیشتری مواجه خواهید شد که موجب کسب تجربه بیشتر به ویژه از نظر احساسی خواهد شد.

بعد از شکست 4 بر صفر مقابل ژاپن در مرحله گروهی جام جهانی، گفتی که این یکی از سخت‌ترین شکست‌های دوران حرفه‌ای تو بوده؛ به طور کلی فکر می کنی شکست خوردن برای تو تبدیل به مسئله‌ای غیرعادی شده است؟
راستش را بخواهید من معمولا شکست را تجربه نمی‌کنم. خوش‌شانس هستم که در بارسلونا بازی می‌کنم و این تیم به ندرت شکست می‌خورد. تیم ملی اسپانیا هم همینطور، کم پیش می‌آید که ببازد، به همین دلیل کنار آمدن با چنین شکستی واقعا دشوار است. پیش از این هرگز شکستی با دریافت 4 گل یا بیشتر را تجربه نکرده بودم اما فکر می‌کنم این باخت به قهرمان شدن ما کمک بسزایی کرد. مدیریت کردن تیم بعد از چنین شکستی مهم و سخت است، آن‌ها به ما نشان دادند که هنوز نقاط ضعف بسیاری داریم که باید روی آن کار کنیم، همین باعث شد که ما به آینه نگاه کنیم و از خودمان انتقاد کنیم. خداروشکر که آن مسابقه برای مرحله گروهی بود و در ادامه باعث حذف ما نشد. گاهی اوقات همیشه برنده می‌شوید و این جالب است اما همین موضوع باعث خواهد شد که فکر ‌کنید هیچ نقطه ضعفی ندارید. چند سال پیش در بارسلونا وقتی مقابل لیون شکست خوردیم، چیزهای بسیاری یاد گرفتیم و سال بعد قهرمان اروپا شدیم. می‌خواهم به شما بگویم که به نوع نگاه شما بستگی دارد، می‌توانی شکست بخوری و تسلیم شوی یا اینکه اشتباهاتت را شناسایی کنی و با کار کردن روی آن‌ها سعی در جبران داشته باشی.

یک شاخصه منحصر به فرد داری و آن تعویض پای راست و چپ تو هنگامی که توپ را در اختیار داری است، این به طور ذاتی است یا با تمرین به این مهارت رسیدی؟
اگر بخواهم صادق باشم این برای من ذاتی بوده ؛ حتی ممکن است گاهی بیش از اندازه این کار را انجام دهم و این خوب نیست. در چند ماه گذشته 3 یا 4 گل به این شکل به ثمر رساندم که بازی با توپ انجام دادم و بعد شوت زدم، فکر کنم حالا به این کار "حرکت آیتانا" می‌گویند. "می خندد". در کل کاملا ذاتی است و تمرینی برای آن انجام نمی‌دهم.

آیا چیزهای بیشتری هم وجود دارد که بخواهی به بازی خود اضافه کنی؟
قطعا همین طور است، من فقط 25 سال دارم و کماکان چیزهای بسیاری است که باید یاد بگیرم. در سال گذشته پیشرفت قابل توجه‌ای از نظر فیزیکی داشتم و حالا می‌توانم نقاط بیشتری از زمین را هم پوشش بدهم. دلم می‌خواهد یک بازیکن کامل باشم و به هم بازیانم کمک کنم، دوست دارم به بازی سرعت ببخشم. همیشه جا برای پیشرفت وجود دارد، برای مثال وقتی از فاصله دور شوت می‌کنم بیشتر از پای چپم استفاده می‌کنم و حالا در حال کار کردن روی پای راستم هستم تا بیشتر از آن استفاده کنم.

چیزی که همیشه روی آن تاکید داری این است که به تنهایی با داشتن استعداد به جایی نخواهیم رسید، کی به این نتیجه رسیدی؟
این کاملا درست است، اگرچه ممکن است استعداد ذاتی هم داشته باشم اما مطمئنم که بدون تلاش و پشتکار ممکن نبود به جایی برسم. این چیزی است که من به خودم فهمانده‌ام و باعث شده که هر روز بیشتر از روز قبل تلاش کنم. هر جلسه تمرینی برای من مثل یک مسابقه است و انگار زندگی‌ام در خطر است. داشتن ذهنیت برنده خیلی مهم است، کمال طلبی شما را رو به پیشرفت سوق می‌دهد اما در عین حال نباید باعث شود که شما از زندگی لذت نبرید، لذت بردن از لحظه‌ها و شاد بودن، نباید هرگز فراموش شود.

منبع: ورزش 3

کلیدواژه: فوتبال زنان تیم ملی اسپانیا خواهد شد برای من سال 2023 سال ها روی آن

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.varzesh3.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ورزش 3» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۴۶۰۸۵۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بلای جان پرسپولیس پس از 120 (عکس)

به گزارش "ورزش سه"، آلومینیوم در دیدار حساس جام حذفی دست به کار بزرگی زد و برای دومین بار طی این فصل، از سد پرسپولیس گذشت تا ورزشگاه امام خمینی (ره) اراک به کابوسی برای سرخ ها تبدیل شود و این تیم برای چهارمین مرتبه در این استادیوم شکست بخورد.

یکی از عوامل کلیدی در کامبک آلومینیوم برابر پرسپولیس، رضا جبیره بود. بازیکنی که در دقیقه 70 مسابقه به جای امین کاظمیان وارد زمین مسابقه شد و در دقیقه 90+5 موفق شد با یک ضربه سر، زمینه ساز گل تساوی ایرالکو توسط شروین بزرگ باشد.

این بازیکن بجز پاس گل مهمی که داد، در حملات تیمش نیز نقش موثری داشت و تقریبا می توان گفت در بیشتر نبردهای هوایی با بازیکنان پرسپولیس برنده بود و بالاتر از کنعانی زادگان و گولسیانی، ضربات سر را می زد تا ایرالکو روی توپ های سوم، به روی دروازه پرسپولیس خطرساز شود.

نقش مهم جبیره در این پیروزی، به تکمیل دومین کامبک آلومینیوم بازمیگردد. جایی که او با یک پاس در عمق دیدنی، مهدی لیموچی را صاحب فرصت طلایی کرد و این بازیکن نیز با یک پاس در عرض تماشایی، توپ را مقابل دروازه به علیرضا نقی زاده رساند تا این بازیکن گل چهارم تیمش را به ثمر برساند و کار به ضربات پنالتی کشیده شود.

گلی که در دقیقه 120+1 به ثمر رسید تا رضا جبیره در نقش یک تعویض طلایی، روی گل های دوم و چهارم تیمش که هر دو مرتبه بازی را در ثانیه های پایانی به تساوی کشانده بود، نقش ویژه ای ایفا کند.

علاوه بر این، جبیره در ضربات پنالتی نیز توانست توپش را به گل تبدیل کند تا این بازیکن علاوه بر اثرگذاری روی گل دقیقه 120+1، به بلای جان پرسپولیس تبدیل شود.